It takes a village to grow old
Nabuurschap stimuleren met hulp van artificial intelligence (AI) kunst
It takes a village to grow old
Nabuurschap stimuleren met hulp van artificial intelligence (AI) kunst
Projectinformatie
Projectinformatie
Titel: It takes a village to grow old
Thema: Wonen met technologie
Looptijd: april 2022 – maart 2024
Contactpersoon: Masi Mohammadi
Penvoerder: Leerstoel Smart Architectural Technologies, TU/e
Subsidieverstrekker: Health~Holland & ZonMw
Het livinglab
In de wijk Vondel/Helmersbuurt in Amsterdam is 93% tevreden tot zeer tevreden met zijn woonsituatie. Als bewoners moeten verhuizen, wil tweederde in de buurt blijven wonen. Ook als zij kwetsbaarder worden of dementie krijgen. De lokale wijkgerichte burgercollectieven Stadsdorpen willen hieraan bijdragen. Zij richten zich op samenredzaamheid (i.e., nabuurschap), zodat mensen zo lang mogelijk ‘mee blijven doen’.
Sociale contacten en ontmoetingen in de buurt spelen hierbij een rol. Het stimuleert de samenredzaamheid van buurtbewoners en in het bijzonder van mensen met beginnende dementie. Artificial intelligence kunstwerken zijn rijk aan interactie en bevorderen sociaal contact. In de praktijk blijkt echter dat niet alle buurtbewoners even sterk gehoord worden bij het ontwerp ervan. Dat moet beter kunnen. In het project ‘It takes a village to grow old’ wordt daarom onderzocht hoe samen met burgers gewerkt kan worden aan een dementievriendelijke buurt. De buitenruimte in het Stadsdorp Vondel/Helmers dient daarbij als livinglab.
Het doel
Het project richt zich op twee pijlers: ten eerste wordt onderzocht hoe extreme citizen science, waarbij bewoners zelf het onderzoek doen met hulp van de wetenschap, kan bijdragen aan het onderzoek naar het stimuleren van sociale interactie met hulp van AI-kunstinterventies in de openbare ruimte. Ten tweede wordt onderzoek gedaan naar het daadwerkelijke ontwerp van deze AI-based kunstinterventies.
De methode
We combineren participatief actieonderzoek met het Empathisch Ontwerp Framework. We onderzoeken zo met en onder bewoners hoe en welke fourth places – buitenruimtes waar mensen verblijven – kunnen worden aangepast om sociale cohesie tussen diverse buurtbewoners en andere betrokkenen te stimuleren. Zo hebben we bewoners gevraagd een dagboek bij te houden met welke routes zij regelmatig lopen. Uit de analyse van die looproutes kunnen we bepaalde knooppunten signaleren waar meerdere bewoners komen. En die daarom mogelijke locaties voor het interactieve kunstwerk vormen. Ook hebben we gevraagd foto’s te maken (photovoice) van plekken die ze wél en niet prettig vinden.
De opbrengst tot nu toe
We hebben op basis van de eerste uitvoering van het behoefte-onderzoek de werkwijze aangepast. De eerste resultaten worden nu geanalyseerd.
Output
Wat zegt de projectpartner over het livinglab?
Wat heeft het project tot nu toe opgeleverd?
Doordat wij nu al enkele maanden samen op onderzoek zijn ontstaat er een proces van naar elkaar toe bewegen. Allereerst door elkaar beter te kennen en te communiceren. We kennen nu de gezichten, datgene wat de professionals doen en de professionals leren ons kennen. Dit proces speelt zich ook af tussen de bewoners onderling. Het lijkt wel alsof er al een omgeving ontstaat
waarin oog is voor elkaar.
Wat is de meerwaarde van de samenwerking?
Door het gezamenlijk onderzoek van professionals en bewoners hebben we gezamenlijk invloed op de richting van het onderzoeksproces en op het mogelijke resultaat. Voor bewoners maakt het de in te zetten kunst en techniek hanteerbaar en betekenisvol.