Empathische woningen voor de toekomst

‘Bewoners worden gestimuleerd om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen in hun vertrouwde woonomgeving.’ Directeur/bestuurder Harrie Oosterlee van Nester is de kartrekker van een vernieuwend woonconcept ‘Empathisch wonen’.
Harrie Oosterlee: “We creëren een woonomgeving die flexibel kan meegroeien met de veranderende behoeftes van onze bewoners.’

In het nieuwe appartementencomplex aan de Bredeweg in Roermond wonen vitale 55-plussers die graag in contact zijn met hun buren. Harrie Oosterlee: ‘De 59 zelfstandige wooneenheden zijn geschikt om zorg in te verlenen, en kunnen flexibel inspelen op woonvragen van de toekomst. Het concept wonen, leven en zorgen met en voor elkaar is gericht op bewoners die vooruitkijken, vitaal zijn en elkaar graag een handje helpen. Het selecteren van de juiste huurder is in dit verhaal erg belangrijk. Huurders dienden daarom een motivatiebrief in die ze hebben toegelicht in een gesprek.’

Sinds 1 juli 2020 zijn Woningstichting Domus en WoonGoed 2-Duizend gefuseerd tot Nester. Maart 2022 werd het complex in Roermond geopend. De bewoners kozen zelf de naam Aan de Breijewaeg.

In een ‘Empathische woning’ neemt technologie deels de rol van de mantelzorger over en worden ouderen gestimuleerd om langer actief te blijven. Via een Living Lab is door de Technische Universiteit Eindhoven onderzocht wat goed werkt.

De ruime leefruimtes in de appartementen van Aan De Breijewaeg hebben een individuele uitstraling door kleurverschillen en inspringingen in de gevel. Elk appartement heeft een eigen berging naast de voordeur met een oplaadpunt, daar kan een scootmobiel worden geplaatst.

Een empathische woning ‘voelt mee’ met de ouder wordende bewoner. Als voorbeeld noemt Harrie Oosterlee de woonomgeving die uitnodigt tot ontmoeting en die uitnodigt om te blijven bewegen. Blijven bewegen wordt gestimuleerd doordat trappen aan beide zijden leuningen hebben en de treden zijn verdiept. Elke verdieping heeft een Roermonds thema, per verdieping is een eigen gemeenschappelijke huiskamer. Ook in de inrichting van deze ruimtes is aandacht voor bewegen en ontmoeting (zo is er een sportruimte, bruin café en filmzaal).
De ervaringen van de bewoners met deze woonworm zijn heel positief. Ze nemen zelf het voortouw om activiteiten te organiseren in de gemeenschappelijke ruimte. Harrie Oosterlee besluit: ‘Het is een doorlopend proces om te onderzoeken of het gebouw blijvend voldoet aan de behoeften van de huidige en toekomstige bewoners.’